اَلْعُشَرَاءُ [el-ʹuşerâ΄] (نُجَبَاءُ [nucebâ΄] vezninde) Üzerinden on ay geçen gebe nâkaya denir, ʹalâ-kavlin sekiz ay geçene denir ki وِرْدُ الْمَاءِ [virdu’l-mâ΄] maʹnâsına olan عِشْرٌ [ʹişr]-i mezkûrdan olur. Ve ʹalâ-re΄yin nâkadan عُشَرَاءُ [ʹuşerâ΄] nisvândan نُفَسَاءُ [nufesâ΄] menzilindedir. Cem΄i عُشْرَاوَاتٌ [ʹuşrâvât] gelir ʹayn’ın zammı ve şîn’in sükûnuyla ve عِشَارٌ [ʹişâr] gelir ʹayn’ın kesriyle. Şârih der ki عُشَرَاءُ [ʹuşerâ΄] ve نُفَسَاءُ [nufesâ΄] kelimeleri cemʹ sûretinde vârid müfredlerdir. Ve
عُشَرَاءُ [ʹUşerâ΄] Esmâ-i ricâldendir; Zebbân b. Seyyâr b. el-ʹUşerâ΄ şuʹarâdandır. Ve
بَنُو الْعُشَرَاءِ [Benu’l-ʹUşerâ΄] Fezâre kabîlesinden bir cemâʹattir. Ve
أَبُو الْعُشَرَاءِ [Ebu’l-ʹUşerâ΄] Tâbiʹînden Usâme ed-Dârimî künyesidir. Ve
عُشَرَاءُ [ʹuşerâ΄] قُلَةٌ [ḵulet] maʹnâsınadır ki sıbyânın çelik ve çomak oyunlarından değneğidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı