اَلْقَفْعَةُ [el-ḵafʹat] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Zenbîl tarzında kulpsuz bir gûne zarfa denir ki hurmâ yaprağından işlenir, küfe dediğimiz olacaktır; ʹalâ-kavlin hurmâ sepetine denir yâhûd bir değirmi mahsûs sepet ismidir ki ona hurmâ makûlesi meyve devşirip vazʹ ederler; yukâlu: مَعَهُ قَفْعَةٌ وَهِيَ كَالزَّبِيلِ مِنْ خُوصٍ بِلاَ عُرْوَةٍ أَوْ جُلَّةُ التَّمْرِ أَوْ مُسْتَدِيرَةٌ يُجْتَنَى فِيهَا الرُّطَبُ وَنَحْوُهُ Ve şol duvvâreye yaʹnî şırlagan maʹsarasında dûlâb muharrefi devlip taʹbîr olunan şey΄e denir ki bi-ʹaynihi gemi bocurgadı şeklinde olup lâkin bunun büyük değirmi taşı olmakla şırlagan çıkaranlar öğünmüş susamı birbirinin üzerine yığıp o taşı bâgçe dolabı gibi hayvânla döndürerek bastırmakla yağı ondan sızıp oluğundan önünde olan tekneye seyelân eder; cemʹi قِفَاعٌ [ḵifâʹ]dır ḵâf’ın kesriyle; yukâlu: أَخْرَجَ دُهْنَ السِّمْسِمِ بِالْقَفْعَةِ وَهِيَ الدُّوَّارَةُ الَّتِي يَجْعَلُ فِيهَا الدَّهَّانُونَ السِّمْسِمَ الْمَطْحُونَ ثُمَّ يُوضَعُ بَعْضُهَا عَلَى بَعْضٍ حَتَّى يَسِيلَ مِنْهَا الدُّهْنُ
اَلْقُفْعَةُ [el-ḵufʹat] (ḵâf’ın zammı ve fâ’nın sükûnuyla) Şol zenbîldir ki onun kulpu yoktur, hurmâ yaprağından işlenir, katı büyük olmaz. Ve fi’l-hadîsi: “لَيْتَ عِنْدَنَا مِنْهُ قُفْعَةً أَوْ قُفْعَتَيْنِ” يَعْنِي مِنَ الْجَرَادِ Ve جَرَادٌ [cerâd] cîm’in fethiyle çekirge maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı