اَلْقُفَلَةُ [el-ḵufelet] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) Şol kuvvet-i hâfıza sâhibine denir ki her işittiğini hıfz ve ezber eder ola, gûyâ ki bâb-ı hâfızasını ikfâl eder olur; yukâlu: رَجُلٌ قُفَلَةٌ أَيْ حَافِظٌ لِكُلِّ مَا يَسْمَعُ
اَلْقَفْلَةُ [el-ḵaflet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Kafâ maʹnâsınadır; yukâlu: ضَرَبَ قَفْلَتَهُ أَيْ قَفَاهُ Ve bir nesnenin mecmûʹunu birden vermeğe ıtlâk olunur ki ensesinde bir nesne kalmaz olur; tekûlu: أَعْطَيْتُهُ أَلْفًا قَفْلَةً أَيْ بِمَرَّةٍ Ve vezni tâmm olan akçeye denir; yukâlu: دِرْهَمٌ قَفْلَةٌ أَيْ وَازِنٌ Burada tâ΄ vahdetiyyedir. Ve kuru şecereye denir; bunda fetehâtla da câ΄izdir.
اَلْقَفْلَةُ [el-ḵaflet] (ḵâf’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Şol akçedir ki vezni tamâm ola; yukâlu: دِرْهَمٌ قَفْلَةٌ أَيْ وَازِنٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı