اَلْإِبَاحَةُ [el-ibâḩat] (إِفَادَةٌ [ifâdet] vezninde) Bir nesneyi bir kimseye helâl kılmak yaʹnî tenâvül ve istiʹmâlinde murahhas ve muhayyer eylemek maʹnâsınadır. Pes bunun merciʹi bir adam kendi mülkü olan nesneyi ahze izn ve destûr vermek olur ki حَظَرٌ [ḩażar] ve مَنْعٌ [menʹ] mukâbilidir. Zîrâ ihlâl ve tahrîm şâriʹ tarafına müteʹalliktir. Ve bu izhâr maʹnâsından me΄hûzdur, niteki حَلاَلٌ [ḩelâl] hall-i ʹukdeden me΄hûzdur; tekûlu: أَبَحْتُكَ الشَّيْءَ أَيْ أَحْلَلْتُهُ لَكَ Ve
إِبَاحَةٌ [ibâḩat] İzhâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَبَاحَ سِرَّهُ إِذَا أَظْهَرَهُ
اَلْإِبَاحَةُ [el-ibâḩat] (hemzenin kesriyle) Bir nesneyi helâl etmek; yukâlu: أَبَحْتُكَ الشَّيْءَ أَيْ أَحْلَلْتُهُ لَكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı