اَلْإِبَّانُ [el-ibbân] (hemzenin kesri ve bâ’nın teşdîdiyle) Bir nesnenin vaktine, ʹalâ-kavlin evvel hengâmına denir; yukâlu: إِبَّانُ الشَّيْءِ أَيْ حِينُهُ أَوْ أَوَّلُهُ Şârih der ki vezni فِعَّالٌ [fiʹʹâl]dır, baʹzılar nûn’u ziyâdeye haml ile vezni فِعْلَانٌ [fiʹlân] olmak üzere resm eylediler ki “أ،ب،ب” mâddesinden olur.
اَلْإِبَّانُ [el-ibbân] (hemzenin kesri ve bâ’nın teşdîdiyle) Bir nesnenin vakti; yukâlu: كُلِ الْفَوَاكِهَ فِي إِبَّانِهَا أَيْ فِي وَقْتِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı