اَلْأَبَالَةُ [el-ebâlet] (سَمَاحَةٌ [semâḩat] vezninde) ve
اَلْأَبَلُ [el-ebel] (fethateynle) Bir adam deve ve koyun mesâlihinde uz ve hüner-mend olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَبَلَ فُلَانٌ وَأَبِلَ أَبَالَةً وَأَبَلًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا حَذَقَ فِي مَصْلَحَةِ الْإِبِلِ وَالشَّاءِ فَهُوَ Ke-mâ zukire. Ve deve çoğalmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَبِلَتِ الْإِبِلُ وَأَبَلَتْ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْأَوَّلِ إِذَا كَثُرَتْ
اَلْأَبَالَةُ [el-ebâlet] (hemzenin fethiyle) Deve maslahatın tedârük etmede hâzık olmak; yukâlu: أَبِلَ الرَّجُلُ أَبَالَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ مِثْلُ شَكِسَ شَكَاسَةً وَتَمِهَ تَمَاهَةً إِذَا كَانَ حَاذِقًا بِمَصْلَحَةِ الْإِبِلِ Ve شَكَاسَةٌ [şekâset] bed-hûy olmaktır ve تَمَاهَةٌ [temâhet] tâ-yı müsennâtla bed râyiha olmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı