اَلْأَبْجَرُ [el-ebcer] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Göbeği taşra çıkık olan adama denir. Ve bu ʹilletten değildir, belki hılkîdir; ona asma göbek taʹbîr olunur, sofrası taşra çıkık olur; yukâlu: رَجُلٌ أَبْجَرُ إِذَا كَانَتْ قَدْ خَرَجَتْ سُرَّتُهُ Ve
أَبْجَرُ [ebcer] Karnı büyük olan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ عَظِيمُ الْبَطْنِ Ve أَبْجَرُ [ebcer] kelimesinin cemʹi بُجْرٌ [bucr] ve بُجْرَانٌ [bucrân] gelir, bâ’ların zammı ve cîm’lerin sükûnuyla. Ve
أَبْجَرُ [ebcer] Gemi halatına ve palamarına denir. Ve ʹAntere b. Şeddâd’ın feresi ismidir. Ve bir recül adıdır.
اَلْأَبْجَرُ [el-ebcer] (hemzenin fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Şol kimsedir ki göbeği çıkık ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı