اَلْأَسْحَمُ [el-esḩam] أَسْوَدُ [esved] vezninde ve mürâdifidir ki siyâh nesneye denir. Ve boynuza denir, قَرْنٌ [ḵarn] maʹnâsına. Ve bir sanem adıdır. Ve şol kana denir ki ʹArablar bir mâdde zımnında ʹahd ve yemîn eylediklerinde ellerini ona daldırırlar. Ve sehâba ıtlâk olunur. Ve meme düğmesine ıtlâk olunur ki memenin başında olan hurde dânedir, siyâhça olur, حَلَمَةُ الثَّدْيِ [ḩalemetu’šamp;-šamp;edy] maʹnâsına. Ve hamr tulumuna ıtlâk olunur.
اَلْأَسْحَمُ [el-esḩam] (hemzenin ve ḩâ’nın fethiyle) Kara olan nesne, esved maʹnâsına. Ve gâh olur أَسْحَمٌ [esḩam] ile boynuz murâd olur, قَرْنٌ [ḵarn] maʹnâsına. Ve gâh olur bulut murâd olur, سَحَابٌ [seḩâb] maʹnâsına. Ve gâh olur ʹArablar ʹâdeti üzere and içişmek mahallinde kana boyanmış el murâd olur. Ve gâh olur rahim murâd olur. Ve gâh olur meme başı murâd olur, حَلَمَةُ الثَّدْيِ maʹnâsına. Ve gâh olur şarâb tulumu murâd olur, زِقُّ الْخَمْرِ maʹnâsına, nitekim baʹzı eşʹârda vâkiʹ olmuştur ki bunlar cümle sevâdı müşʹir nesnelerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı