اَلْإِفْحَامُ [el-ifḩâm] (hemzenin kesriyle) فَحْمَةٌ [faḩmet]-i leyl vaktinde yola gitmeyip o vakti savuşturmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفْحِمُوا عَنْكَمْ مِنَ اللَّيْلِ أَيْ لَا تَسِيرُوا فِي فَحْمَتِهِ Bunun bâbı selb içindir. Ve gam ve keder makûlesi ʹârıza şâʹiri şiʹr inşâdından alıkoymak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفْحَمَ الْهَمُّ الشَّاعِرَ إِذَا مَنَعَهُ مِنْ قَوْلِ الشِّعْرِ Ve şâʹiri hamûş ve dem-beste bulmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَاجَاهُ فَأَفْحَمَهُ أَيْ صَادَفَهُ مُفْحَمًا يَعْنِي لَا يَقُولُ الشِّعْرَ Ve çocuk soluğu kesilince kadar ağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: أُفْحِمَ الصَّبِيُّ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا بَكَى حَتَّى انْقَطَعَ نَفَسُهُ [Ve] إِفْحَامٌ [ifḩâm]-ı mücâdil bundan me΄hûzdur.
اَلْإِفْحَامُ [el-ifḩâm] (hemzenin kesriyle) Gecenin ibtidâda olan zulmetin geçirmek; yukâlu: أَفْحِمُوا مِنَ اللَّيْلِ أَيْ لَا تَسِيرُوا فِي أَوَّلِ فَحْمَتِهِ وَهُوَ أَشَدُّ اللَّيْلِ سَوَادًا فَيَكُونُ الْهَمْزَةُ لِلسَّلْبِ فِي الْمَعْنَى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı