اَلْجَمْعَاءُ [el-cemʹâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) Pek koca nâkaya ıtlâk olunur; yukâlu: نَاقَةٌ جَمْعَاءُ أَيْ هَرِمَةٌ Ve aʹzâsı müctemiʹ ve tâm olup noksân terettübünden ve ʹuyûbdan sâlim olan behîmeye ıtlâk olunur; yukâlu: بَهِيمَةٌ جَمْعَاءُ إِذَا كَانَتْ لَمْ يَذْهَبْ مِنْ بَدَنِهَا شَيْءٌ Ve
جَمْعَاءُ [cemʹâ΄] أَجْمَعُ [ecmaʹ] lafzının mü΄ennesidir. Ve أَجْمَعُ [ecmaʹ] lafzı lafzen vâhid ve maʹnen cemʹdir, müzekkeri te΄kîd-i mahz için îrâd olunur; cemʹi أَجْمَعُونَ [ecmaʹûn]dur; tekûlu: أَخَذْتُ حَقِّي أَجْمَعَ وَجَاءَنِي الْقَوْمُ أَجْمَعُونَ Ve bu mebhas “ب،ص،ع” mâddesinde zikr olundu; ve yukâlu: جَاؤُوا بِأَجْمَعِهِمْ بِفَتْحِ الْمِيمِ وِيُضَمُّ أَيْ كُلِّهِمْ Sûret-i sâniyede جَمْعٌ [cemʹ] lafzının cemʹi olur; كَلْبٌ [kelb] ve أَكْلُبٌ [eklub] gibi.
اَلْجَمْعَاءُ [el-cemʹâ΄] (cîm’in fethi ve mîm’in sükûnu ve elifin meddiyle) Şol hayvândır ki onun teninden nesne eksilmemiş ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı