اَلشُّعُوبُ [eş-şuʹûb] (zammeteynle) Cemʹi. Ve göndermek maʹnâsına; yukâlu: شَعَبَ الْأَمِيرُ رَسُولًا أَيْ أَرْسَلَهُ Ve
شَعْبٌ [şaʹb] Tefrîka ve cemʹe ıtlâk olunur, azdâddandır; yukâlu: شَعَبْتُ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْ فَرَّقْتُهُ وَشَعَبْتُهُ أَيْ جَمَعْتُهُ ve tekûlu: إِلْتَأَمَ شَعْبُهُمْ إِذَا اجْتَمَعُوا بَعْدَ التَّفَرُّقِ وَتَفَرَّقَ شَعْبُهُمْ إِذَا تَفَرَّقُوا بَعْدَ الْإِجْتِمَاعِ Ve fi’l-hadîsi: “مَا هَذِهِ الْفُتْيَا الَّتِي شَعَبَتْ بِهَا النَّاسُ” أَيْ فَرَّقَتْهُمْ ve
شَعْبٌ [Şaʹb] Bir dağın adıdır Yemen’de ki iki kulesi vardır ki Ḩassân b. ʹAmr el-Ḩimyerî ona nüzûl etti ve onun evlâdı ona nisbet olundular; Kûfe’de olanlara Şaʹbiyyûn ve Şâm’da olanlara Şaʹbâniyyûn ve Yemen’de olanlara Âlu žî Şaʹbeyn ve Mıṡır’da ve Maġrib’de olanlara Meşʹûb dediler. Ve
شَعْبٌ [şaʹb] Bir nesne yarığına derler ve ıslâhına da شَعْبٌ [şaʹb] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı