اَلْقَبْجَةُ [el-ḵabcet] (ḵâf’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bir keklik demek olur; müzekker ve mü΄ennese şâmildir. Ve eger müzekker dilenirse يَعْقُوبٌ [yaʹḵûb] denir, zîrâ قَبْجَةٌ [ḵabcet]in âhirine tâ vahdet için dâhil olmuştur, kezâlik نَعَامَةٌ [neʹâmet] dahi devekuşunun erkeğine ve dişisine mütenâvil olur. Ve eger ظَلِيمٌ [żalîm] derlerse erkeğine mahsûs olur. Ve فَحْلَةٌ [faḩlet] kovan arısının erkeğine ve dişisine yarar ve eger يَعْسُوبٌ [yaʹsûb] derlerse erkeği murâd olur. Ve دُرَّاجَةٌ [durrâcet] turaç kuşunun erkeğine ve dişisine ıtlâk olunur, eger حَيْقُطَانٌ [ḩayḵuṯân] deseler erkeğine mahsûs olur. Ve بُومَةٌ [bûmet] baykuş dedikleri kuşun erkeğine ve dişisine yarar, صَدًى [ṡadâ] deseler yâhûd فَيَّادٌ [feyyâd] deseler erkeğine mahsûs olur. Ve حُبَارَى [ḩubârâ] toy dedikleri kuşun erkeğinde ve dişisinde müstaʹmel olur, خَرَبٌ [ḣareb] deseler ḣâ-i muʹceme ve râ-i mühmele ile erkeğine muhtass olur. Ve bunun emsâli çoktur. Bu takdîrce sâhib-i Muhežžeb’in اَلْحُبَارَى [el-ḩubârâ] ḣareb-i mâde dediği muhâlif olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı