اَلْقَتِينُ [el-ḵatîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Kaynamış ak ipeğe denir ki hâmlığı gitmiş olur. Ve ʹavrete ʹalâ-kavlin güzeline denir; yukâlu: تَزَوَّجَ قَتِينًا أَيِ امْرَأَةً أَوْ جَمِيلَةً Ve bu vasf-ı hâss menzilindedir. Ve er kişiye denir, ʹalâ-kavlin göze hor zelîl kişiye denir, bu maʹnâda zıdd olur. Ve mızrağa denir. Ve ince mızrak yalmanına denir. Ve kene dedikleri böceğe denir, قُرَادٌ [ḵurâd] maʹnâsına. Ve pek az ekl-i taʹâm eden adama denir; yukâlu: رَجُلٌ قَتِينٌ أَيْ لَا طُعْمَ لَهُ يَعْنِي قَلِيلُ الْأَكْلِ Kâle’ş-şârih ve fi’n-Nihâye: قَالَ الرَّجُلُ يَا رَسُولُ اللهِ تَزَوَّجْتُ فُلَانَةً فَقَالَ “بَخٍ تَزَوَّجْتَ بِكْرًا قَتِينًا” يُقَالُ إِمْرَأَةٌ قَتِينٌ إِذَا كَانَتْ قَلِيلَةَ الطُّعْمِ بِضَمِّ الطَّاءِ وَيَحْتَمِلُ أَنْ يُرَادَ بِذَلِكَ قِلَّةَ الْجِمَاعِ Pes mü΄ellifin recüle tahsîsi bilâ-muhassis olur ve لَا طُعْمَ لَهُ kavli pek kılletten kinâye olur.
اَلْقَتِينُ [el-ḵatîn] (ḵâf’ın fethi ve tâ’nın kesri ve meddiyle) Kem-taʹâm olan kimse. Ve
قَتِينٌ [ḵatîn] Keneye dahi derler, kanı az olduğu için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı