اَلْقَحْبَةُ [el-ḵaḩbet] (نَكْبَةٌ [nekbet] vezninde) Kocakarıya denir ki zikr olundu. Ve bir ʹillet sebebiyle içerisi fâsid ve tebâh olmuş ʹavrete denir. Ve öksürüğe denir; yukâlu: بِهِ قَحْبَةٌ أَيْ سُعَالٌ Ve fâcire ve zinâ-kâr rûsbîye denir, zen-dostu gördükte vâsıta-i visâl olmak için öksürüp yâhûd tenahnuh ile remz ve işâret eylediğine mebnîdir; ʹalâ-kavlin bu maʹnâda lügat-ı müvellededir; yukâlu: هِيَ قَحْبَةٌ أَيْ فَاجِرَةٌ Esâs’ın beyânına göre ehl-i Yemen ıtlâkâtındandır; ve fâsidetü’l-cevf maʹnâsından ahzı dahi mümkindir.
اَلْقَحْبَةُ [el-ḵaḩbet] (ḵâf’ın fethiyle ve ḩâ’nın sükûnuyla) Yaramaz ʹavret; kelime-i müvellededir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı