اَلْقَتَالُ [el-ḵatâl] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Nefs ve zât maʹnâsınadır; yukâlu: نَاقَةٌ ذَاتُ قَتَالٍ أَيْ ذَاتُ نَفْسٍ وَثِيقَةٍ Ve bakiyye-i cism ü cüsseye ıtlâk olunur; yukâlu: لَمْ يَبْقَ بِهِ قَتَالٌ وَهِيَ بَقِيَّةُ الْجِسْمِ Ve zor ve kuvvet maʹnâsınadır; yukâlu: إِنَّهُ لَذُو قَتَالٍ أَيْ قُوَّةٍ
اَلْقِتَالُ [el-ḵitâl] (جِدَالٌ [cidâl] vezninde) ve
اَلْمُقَاتَلَةُ [el-muḵâtelet] (مُجَادَلَةٌ [mucâdelet] vezninde) ve
اَلْقِيتَالُ [el-ḵîtâl] (فِيعَالٌ [fîʹâl] vezninde) Katl edişmek maʹnâsınadır; vâhid ve ziyâde için olur; yukâlu: قَاتَلَهُ قِتَالًا وَمُقَاتَلَةً وَقِيتَالًا Ve bir kimseye laʹn ve nefrîn eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: قَاتَلَهُمُ اللهُ أَيْ لَعَنَهُمْ Şârih der ki ʹArablar قَاتَلَهُ اللهُ kelâmını gâh olur ki taʹaccüb makâmında îrâd ederler, تَرِبَتْ يَدَاهُ dedikleri gibi. Bu makûle kelâmın maʹnâsı murâd ve melhûz olmaz.
اَلْقَتَالُ [el-ḵatâl] (ḵâf’ın fethi ve tâ’nın tahfîfiyle) Nefse ve bâkî cisme derler; yukâlu: نَاقَةٌ ذَاتُ قَتَالٍ إِذَا كَانَتْ وَثِيقَةً Yaʹnî cüsse-dâr olsa. Ve bu cihetten قَتَلَهُ derler, “Onun cesedine vurdu” maʹnâsına, nitekim صَدَرَهُ ve رَأَسَهُ ve فَأَدَهُ derler, “Göğsüne ve başına ve yüreğine vurdu” maʹnâsına.
اَلْقِتَالُ [el-ḵitâl] (ḵâf’ın kesriyle) Bi-maʹnâhâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı