اَلْقَتُوبَةُ [el-ḵatûbet] (رَكُوبَةٌ [rekûbet] vezninde) Arkalarına semer vurulmuş develere denir, faʹûlet bi-maʹnâ mefʹûlettir, رَكُوبَةٌ [rekûbet] ve حَلُوبَةٌ [ḩalûbet] gibi ve âhirinde olan tâ΄ mübâlaga için değildir; müfredi قَتُوبٌ [ḵatûb]dur. Kâle fi’n-Nihâyeلاَ صَدَقَةَ فِي اْلإِبِلِ الْقَتُوبَةِ أَيِ اْلإِبِلِ الَّتِي تُوضَعُ اْلأَقْتَابُ عَلَى ظُهُورِهَا أَرَادَ لَيْسَ فِي اْلإِبِلِ الْعَوَامِلِ صَدَقَةٌ Pes قَتُوبَةٌ [ḵatûbet] semere gelip yük çekmeğe salâhiyyet peydâ eden develer olur ki ticâret için olmayıp sâhibinin iktizâ eden yüklerini çeker olalar.
اَلْقَتُوبَةُ [el-ḵatûbet] (ḵâf’ın fethiyle ve tâ’nın zammıyla) Şol devedir ki üzerine pâlânı vurulmuş ola. Tâ΄ dâhil olduğuna bâʹis budur ki pâlânı olan devenin zâtı murâd olmuştur, teksîr-i fiʹl murâd değildir, hâlâ ki sîga-i فَعُولٌ [faʹûl] vazʹî teksîr içindir, nitekim حَلُوبَةٌ [ḩalûbet]te ve رَكُوبَةٌ [rekûbet]te hâl böyledir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı