اَلْقِشْعَةُ [el-ḵişʹat] (ḵâf’ın kesriyle) ve
اَلْقُشَاعَةُ [el-ḵuşâʹat] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde) Bunlar da sadrdan çıkan balgama denir, قَشْعٌ [ḵaşʹ]-ı mezkûr gibi; yukâlu: رَمَاهُ بِقَشْعِهِ وَبِقِشْعَتِهِ وَبِقُشَاعَتِهِ أَيْ بِنُخَامَتِهِ Ve
قِشْعَةٌ [ḵişʹat] Havâdan sehâb sıyrılıp açıldıktan sonra bâkî kalan pâresine denir; ḵâf’ın fethiyle de lügattır. Ve kuru deriden bir parçaya denir; cemʹi قِشَعٌ [ḵişaʹ]dır, عِنَبٌ [ʹineb] vezninde; ḵâf-ı meftûha ile evvelinin cemʹi قِشَاعٌ [ḵişâʹ]dır, ke-mâ se-yuzkeru.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı