اَلْقَشْوُ [el-ḵaşv] (حَشْوٌ [ḩaşv] vezninde) Ağacın yaprağını ve kabuğunu sıyırıp soymak maʹnâsınadır; yukâlu: قَشَا الْعُودَ يَقْشُو قَشْوًا إِذَا قَشَرَهُ وَخَرَطَهُ Ve bir nesneyi silmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَشَا الْوَجْهَ إِذَا مَسَحَهُVe yılanın kavını soymak maʹnâsınadır; yukâlu: قَشَا الْحَيَّةَ إِذَا نَزَعَ عَنْهُ لِبَاسَهَا Ve حَيَّةٌ [ḩayyet] lafzı müzekker ve mü΄ennes olur.
اَلْقَشْوُ [el-ḵaşv] (ḵâf’ın fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Bir nesnenin kabın soymak; tekûlu: قَشَوْتُ الشَّيْءَ أَقْشُو قَشْوًا إِذَا قَشَرْتَهُ Ve fî hadîsi Ḵayle: “وَمَعَهُ عَسِيبُ نَخْلَةٍ مَقْشُوٌّ غَيْرَ خُوصَتَيْنِ مِنْ أَعْلَاهُ” Ve عَسِيبٌ [ʹasîb] hurmâ budağına derler. Ve خُوصَةٌ [ḣûṡat] hurmâ yaprağına derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı