اَلْكَتْبُ [el-ketb] (kâf’ın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) ve
اَلْكِتَابَةُ [el-kitâbet] (kâf’ın kesriyle) Yazmak; yukâlu: كَتَبْتُ كِتَابًا وَكِتَابَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve kırbanın ağzını bağlamağa dahi كَتْبٌ [ketb] derler; yukâlu: كَتَبْتُهَا كَتْبًا Ve
كَتْبٌ [ketb] Cemʹ maʹnâsına de gelir; tekûlu: كَتَبْتُ الْبَغْلَةَ إِذَا جَمَعْتَ بَيْنَ شُفْرَيْهَا بِحَلْقَةٍ أَوْ سَيْرٍ Yaʹnî dişi katırın fercinin iki tarafın cemʹ eylesen halka ile yâhûd sırımla; ve yukâlu: كَتَبْتُ الْقِرْبَةَ إِذَا خَرَزْتَهَا Yaʹnî kaçan kırbayı diksen böyle dersin. Ve خَرْزٌ [ḣarz] ḣâ-i muʹceme ile ve râ-i mühmele ile baʹdehu zâ-i muʹceme ile sahtiyân dikmeğe derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı