اَللَّقْفُ [el-laḵf] (lâm’ın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) ve
اَللَّقَفَانُ [el-leḵafân] (fetehâtla) Bir nesneye el uzatıp tîzcek almak maʹnâsınadır; yukâlu: لَقِفَ الشَّيْءَ لَقْفًا وَلَقَفَانًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَنَاوَلَهُ بِسُرْعَةٍ Ve
لَقْفٌ [laḵf] Uz ve cüst ve çîre adama denir, ke-mâ se-yuzkeru.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı