اَللَّكْعَاءُ [el-lekʹâ΄] (lâm’ın fethi vekâf’ın sükûnuyla ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi. Ve
لُكَعُ [lukaʹ] Maʹrife oldukta munsarıf olmaz, أَلْكَعُ [elkaʹ]dan maʹdûl olduğu için. Ebû ʹUbeyd eyitti: Feres için dahi لُكَعٌ [luḵaʹ] derler ve lâkin maʹrife oldukta bu lâ-yansarıf olmaz, zîrâ bunun mü΄ennesinde لُكَعَةٌ [lukeʹat] derler لَكَاعِ demezler pes bu صُرَدٌ [ṡured] ve نُغَرٌ [nuġar] misâlinde olur. Ve صُرَدٌ [ṡured] göçegen dedikleri kuştur ve نُغَرٌ [nuġar] burnu kırmızı olan serçedir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı