اَلْمَلْدُوغُ [el-meldûġ] ve
اَللَّدِيغُ [el-ledîġ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ʹAkreb ve yılan sokmuş adama denir. لَدِيغٌ [ledîġ]in cemʹi لَدْغَى [ledġâ] gelir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve لُدَغَاءُ [ludeġâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] vezninde. Şârih der ki mü΄ennesine tâ΄ dâhil olmamakla cemʹ-i sâlimi gelmez. Ve لَدِيغٌ [ledîġ] bi-maʹnâ fâʹil olur, nâsı dilleyip taʹn ve fasl eden kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ لَدِيغٌ أَيْ وَقَّاعٌ لِلنَّاسِ
اَلْمَلْدُوغُ [el-meldûġ] (mîm’in fethi ve dâl’ın zammı ve meddiyle) ʹAkreb sokmuş kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı