اَلنَّفَذُ [en-nefež] (fethateynle) İnfâz maʹnâsına ismdir; yukâlu: أَمَرَ بِنَفَذِهِ أَيْ بِإِنْفَاذِهِ ve yukâlu: قَامَ الْمُسْلِمُونَ بِنَفَذِ الْكِتَابِ أَيْ بِإِنْفَاذِ مَا فِيهِ Ve menfez ve mahrec ve mahlas maʹnâsınadır ki faʹal bi-maʹnâ mefʹûldür; yukâlu: أَتَى فُلاَنٌ بِنَفَذِ مَا قَالَ أَيْ بِالْمَخْرَجِ مِنْهُ
اَلنَّفَذُ [en-nefež] (fethateynle) Çıkacak yer, مَنْفَذٌ [menfež] maʹnâsına; ve minhu kavluhum: أَتَى بِنَفَذِ مَا قَالَ أَيْ بِالْمَخْرَجِ مِنْهُ Yaʹnî “Sözünün ʹuhdesinden çıktı.” Ve
نَفَذٌ [nefež] Geçmek maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: طَعْنَةٌ لَهَا نَفَذٌ أَيْ نَافِذٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı