الرُّزْءُ [er-ruz΄] (râ’nın zammı ve zâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Bir kimsenin mâlından bir nesneye isâbet eylemek yaʹnî onun bir mikdâr mâlına nâ΄il olmak vechiyle noksân eriştirmek maʹnâsınadır ki asl mâdde naks maʹnâsına mevzûʹdur; yukâlu: رَزَأَهُ مَالَهُ وَرَزِئَهُ رُزْءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالرَّابِعِ إِذَا أَصَابَ مِنْهُ شَيْئًا يَعْنِي نَقَصَهُ Ve bir kimsenin hayr u menfaʹatine nâ΄il olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَزَأَهُ رُزْءًا إِذَا أَصَابَ مِنْهُ خَيْرًا Ve eksiltmek, naks maʹnâsınadır ki hakîkat-i maʹnâdır; yukâlu: رَزَأَ الشَّيْءَ رُزْءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا نَقَصَهُ ve tekûlu: مَا رَزِئْتُهُ رُزْءًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ مَا نَقَصْتُهُ Ve
رُزْءٌ [ruz΄] Mâtem ve musîbet maʹnâsına ism olur. Cemʹi أَرْزَاءٌ [erzâ΄] gelir; قُفْلٌ [ḵufl] ve أَقْفَالٌ [aḵfâl] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı