اَلزِّمَالُ [ez-zimâl] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bir adam bir yanı üzere çöküp öbür yanını yukarıca kaldırarak seğirtmek maʹnâsınadır, gûyâ ki bir ayağının üzerine iʹtimâd eder ki öbür yanında zor olmaz; yukâlu: زَمَلَ الرَّجُلُ زِمَالًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا عَدَا مُعْتَمِدًا فِي أَحَدِ شِقَّيْهِ رَافِعًا جَنْبَهُ الْآخَرَ Ve
زِمَالٌ [zimâl] Devenin ayağına ʹârız olan aksaklığa denir; yukâlu: بِالْبَعِيرِ زِمَالٌ أَيْ ظَلْعٌ Ve su tulumunun sargısına denir; cemʹi زُمُلٌ [zumul]dür, كُتُبٌ [kutub] vezninde ve أَزْمِلَةٌ [ezmilet]tir, أَشْرِبَةٌ [eşribet] vezninde.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı