aʹyân ~ أَعْيَانٌ

Vankulu Lugatı - أعيان maddesi

اَلْأَعْيَانُ [el-aʹyân] (hemzenin fethiyle) Kezâlik cemʹi. Ve

أَعْيَانُ الْقَوْمِ [aʹyânu’l-ḵavm] Kavmin eşrâfına derler. Ve

أَعْيَانٌ [aʹyân] Ata ana bir karındaşlara derler. Ve fi’l-hadîsi: “أَعْيَانُ بَنِي الْأُمِّ يَتَوَارَثُونَ دُونَ بَنِي الْعَلَّاتِ” Ve

عُيُونُ الْبَقَرِ [ʹuyûnu’l-baḵar] Şâm-ı şerîf’te bir cins tâze üzümün ismidir ki iri ve siyâh ve müdevverdir. Ve

عُيُونٌ [ʹuyûn] Pınar gözlerine dahi derler; tekûlu: حَفَرْتُ حَتَّى عِنْتُ إِذَا بَلَغْتَ الْعُيُونَ



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı