اَلْإِخْشِيشَانُ [el-iḣşîşân] (إِعْشِيشَابٌ [iʹşîşâb] vezninde) ve
اَلتَّخَشُّنُ [et-teḣaşşun] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bir nesne pek sert ve dürüşt olmak yâhûd sert libâs giymek yâhûd sert söyler olmak yâhûd bulgur ve bulamaç makûlesi huşûnetli dirlikle geçinmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِخْشَوْشَنَ الشَّيْءُ وَالرَّجُلُ وَتَخَشَّنَ إِذَا اشْتَدَّتْ خُشُونَتُهُ أَوْ لَبِسَ الْخَشِنَ أَوْ تَكَلَّمَ بِهِ أَوْ عَاشَ عَيْشًا خَشِنًا Bunların mecmûʹunda إِخْشِيشَانٌ mâddesi eblagdır, vâv kelimesi tenvîʹ içindir.
اَلْإِخْشِيشَانُ [el-iḣşîşân] (hemzenin kesri ve şîn’in kesri ve meddiyle) Bir nesne gâyet iri olmak; yukâlu: إِخْشَوْشَنَ الشَّيْءُ إِذَا اشْتَدَّتْ خُشُونَتُهُ فَهُوَ لِلْمُبَالَغَةِ كَقَوْلِكَ أَعْشَبَتِ الْأَرْضُ وَاعْشَوْشَبَتْ Ve
إِخْشِيشَانٌ [iḣşîşân] Bir kimse iri libâs giymeği ʹâdet edinmeğe dahi derler; yukâlu: إِخْشَوْشَنَ الرَّجُلُ إِذَا تَعَوَّدَ لُبْسَ الْخَشَنِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı