Kamus-ı Muhit - الإختصار maddesi

اَلْإِخْتِصَارُ [el-iḣtiṡâr] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir kimse elinde مِخْصَرَةٌ [miḣṡarat] tutmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِخْتَصَرَ الرَّجُلُ إِذَا أَخَذَ الْمِخْصَرَةَ Ve kelâmı mûciz ve muhtasar kılmak maʹnâsınadır; gûyâ ki kelâmı vasatından bed΄ eylemiş olur; yukâlu: إِخْتَصَرَ الْكَلاَمَ إِذَا أَوْجَزَهُ Ve Kur΄ân-ı kerîm’de secde âyetini tilâvet ederken secde eylememek için secde âyetini terk edip geçmek maʹnâsına istiʹmâl-i şerʹîdir; yukâlu: إِخْتَصَرَ السَّجْدَةَ إِذَا قَرَأَ سُورَتَهَا وَتَرَكَ آيَتَهَا كَيْ لاَ يَسْجُدَ ʹAlâ-kavlin secde eylemek için yalnız secde âyetini tilâvet eylemek maʹnâsınadır ki ikisinden de nehy-i şerʹî sâdır olmuştur; yukâlu: إِخْتَصَرَ السَّجْدَةَ إِذَا أَفْرَدَ آيَتَهَا فَقَرَأَ بِهَا لِيَسْجُدَ فِيهَا Ve

اِخْتِصَارٌ [iḣtiṡâr] Eli böğür üzerine komak maʹnâsınadır; yukâlu: إِخْتَصَرَ الرَّجُلُ إِذَا وَضَعَ يَدَهُ عَلَى خَاصِرَتِهِ Ve namâzda âhir-i sûreden hemân bir yâhûd iki âyet okumak maʹnâsına hakîkat-i şerʹiyyedir; yukâlu: إِخْتَصَرَ الْمُصَلِّي إِذَا قَرَأَ آيَةً أَوْ آيَتَيْنِ مِنْ آخِرِ السُّورَةِ فِي الصَّلَاةِ Ve bir nesneden fuzûlî ve beyhûde olanı hazf ve izâle eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِخْتَصَرَ الرَّجُلُ فِي الشَّيْءِ إِذَا حَذَفَ الْفُضُولَ مِنْهُ Ve yolun pek yakın olanına gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِخْتَصَرَ الطَّرِيقَ إِذَا سَلَكَ أَقْرَبَهُ Ve bir nesneyi istîsâl üzere kesmeyip hemân bir mikdârca kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِخْتَصَرَ فِي الْحَزِّ أَيْ مَا اسْتَأْصَلَهُ

Vankulu Lugatı - الإختصار maddesi

اَلْإِخْتِصَارُ [el-iḣtiṡâr] (hemzenin kesriyle ve ḣâ’nın sükûnuyla) Tarîkin akrebin ihtiyâr edip ona sülûk etmektir. Ve kelâmı ihtisâr etmek. Kelâmı îcâz etmeğe de derler.