اَلَّتِي [elletî] (hemzenin ve lâm-ı müşeddedenin fethiyle) ve
اَللَّاتِي [ellâtî] (lâm’ın işbâʹıyla) ve
اَللِّتِ [elleti] (tâ’nın kesriyle ki muhaffeftir) ve
اَللَّتْ [ellet] (tâ’nın sükûnuyla) Dört lügat olmuştur, ism-i mevsûl olan اَلَّذِي kelimesinin sîgasının gayrıdan mü΄ennesleridir, pes اَلَّتِي “o hatun ki” ve اَللَّتَانِ “o iki hatun ki” demek olur.
اَلَّتِي [elletî] (hemzenin fethi ve lâm’ın fethi ve teşdîdiyle ve tâ’nın kesri ve meddiyle) Şol ism-i mübhemdir ki mü΄ennesten ʹibârettir; maʹrifedir. Bundan elif lâm’ı nezʹ etmek câ΄iz değildir, nekire kılmadan ötürü ve tamâm olmaz illâ sılası ile. اَلَّتِي kelimesinde olan lâm’lar cemʹinde ve sâ΄ir tasarrufâtında gâh bir ve gâh mükerrer yazılmak resm olmağın vukûʹu üzere yazılmıştır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı