Kamus-ı Muhit - الشأم maddesi

اَلشَّأْمُ [eş-Şe΄m] (şîn’in fethi ve hemzenin sükûnuyla ve baʹzen tahfîfen elife kalble) Kıblenin sol tarafında vâkiʹ bilâdın yaʹnî ülkenin ismidir; kıblenin مَشْأَمَةٌ [meş΄emet]inde yaʹnî sol cânibinde vukûʹu bâʹis-i tesmiyedir, niteki Yemen ülkesi yemîn-i kıblede olmakla Yemen ıtlâk olundu. Ve baʹzılar dediler ki Benî Kenʹân’dan bir kavm o ülkeye teşe΄΄üm yaʹnî sol taraflarında vâkiʹ olmakla ona ʹazm ve irtihâl ettikleri için شَامٌ [Şâm] tesmiye olundu. Ve ʹalâ-kavlin Sâm b. Nûḩ ʹaleyhime’s-selâm oraya nâzil olup âbâdân eylemekle ismiyle müsemmâ oldu, zîrâ Sâm, Süryânîde şîn-i muʹceme iledir yâhûd شَامَةٌ [şâmet]ten me΄hûzdur ki خَالٌ [ḣâl] maʹnâsınadır. Ülke-i merkûmenin arzı câ-be-câ خَالٌ [ḣâl] gibi ak ve kızıl ve siyâh olmakla ism-i mezbûr ile tesmiye olundu. Pes kavl-i ahîrlere göre mehmûz olmaz. Ve شَامٌ [Şâm] mü΄ennestir أَرْضٌ [arḋ] te΄vîliyle ve baʹzen müzekker olur. Şârih der ki Zemaḣşerî sâ΄ir ahâlî-i şark gibi Hüseynî mâddesinden ehl-i Şâm’a bugz ve ʹadâvetleri olmakla Esâs’ta هُوَ مِنْ أَهْلِ الشَّأْمِ وَالشَّأْمُ عَنِ مْشَأَمَةِ الْقِبْلَةِ وَهُمْ أَصْحَابُ الْمَشْئَمَةِ ʹibâretiyle taʹrîz ve izdirâ΄ eylemiştir.

Vankulu Lugatı - الشأم maddesi

اَلشَّأْمُ [eş-Şe΄m] (şîn’in fethi ve hemzenin sükûnuyla) Bir niçe şehrin ismidir ki mecmûʹuna vilâyet-i Şâm derler;tezkîri ve te΄nîsi câ΄izdir. Ve

شَأْمٌ [şe΄m] Masdar dahi gelir, nâ-mübârek olmak maʹnâsına; yukâlu: شَأَمَ فُلَانٌ عَلَى قَوْمِهِ يَشْأَمُهُمْ فَهُوَ شَائِمٌ إِذَا جَرَّ عَلَيْهِمُ الشُّؤْمَ Yaʹnî ondan onlara nâ-mübâreklik sirâyet etse; ve yukâlu: شُئِمَ عَلَيْهِمْ فَهُوَ مَشْؤُومٌ إِذَا صَارَ شُؤْمًا عَلَيْهِمْ وَقَوْمٌ مَشَائِيمُ