اَلْعَوْرَةُ [el-ʹavret] (ʹayn’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Serhadlerde ve derbendlerde ve mahall-i muhârebelerde olan gediğe ıtlâk olunur ki cây-ı havf-nâk olur: وَقَرَأَ ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا وَجَمَاعَةٌ مِنَ الْقُرَّاءِ ﴿إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ﴾ الآية ذَاتُ عَوْرَةٍ Yaʹnî “Bizim hânelerimizde ricâlden hâlî olmakla sâriklerden havf olunacak mahaller ve gedikler vardır.” Ve
عَوْرَةٌ [ʹavret] Pusulanacak yere ıtlâk olunur; مَكْمَنٌ [mekmen] maʹnâsına. Ve insânda setri vâcib olan aʹzâya ıtlâk olunur ki ricâlde mâ-beyne’s-sürre ve’r-rükbedir, ud yeri taʹbîr olunur. Ve
عَوْرَةٌ [ʹavret] Leyl ve nehârdan üç sâʹate ıtlâk olunur ki her biri ʹavret yerinin küşâde olacak vaktidir. Biri salât-ı fecrden mukaddemce olan sâʹattir ki yataktan kalkıp gecelik libâsını nezʹ eyleyecek hengâm olmakla bir kimse ʹale’l-gafle ser ve katına duhûl eylese ekserî mekşûfü’l-ʹavret olmakla emr-i mahzûra dûçâr olur. Ve birisi nısf-ı nehâr vaktidir ki kaylûle sâʹatidir. Ve birisi yatsı namâzından sonra vakttir ki soyunup yatacak hengâmdır.
اَلْعَوْرَةُ [el-ʹavret] (ʹayn’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) İnsânın ud yeridir. Ve her nesne ki ondan hayâ olunmak lâzım ola ona عَوْرَةٌ [ʹavret] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı