اَلْغَارِبُ [el-ġârib] (râ’nın kesriyle) Devenin iki küreğinin mâ-beynine denir ki yağrını taʹbîr olunur, كَاهِلٌ [kâhil] maʹnâsına; ʹalâ-kavlin devenin hörgücüyle boynu aralığına denir ki raʹy vaktinde yularını râkibi oraya ilkâ eder. Cemʹi غَوَارِبُ [ġavârib] gelir, ism olduğu için; ve kavluhum: “حَبْلُكِ عَلَى غَارِبِكِ” أَيِ اذْهَبِي حَيْثُ شِئْتِ Yaʹnî “Ey hatun, dilediğin yere git.” Kâle fi’n-Nihâye: وَفِي كِنَايَاتِ الطَّلاَقِ حَبْلُكِ عَلَى غَارِبِكِ أَيْ أَنْتِ مُرْسَلَةٌ مُطَلَّقَةٌ غَيْرُ مَمْسُوكَةٍ وَلاَ مُمَسَّكَةٍ بِعَقْدِ النِّكَاحِ Lâkin taʹbîr-i mezbûr kinâyenin kısm-ı sânîsinden olmakla niyyete mevkûftur, niteki kütüb-i fıkhiyyede mebsûttur. Ve
غَوَارِبُالْمَالِ [ġavâribu’l-mâl] Eʹâlî-i emvâc-ı bahrdan ʹibârettir, غَوَارِبُ [ġavârib] ile teşbîh olunmuştur.
اَلْغَارِبُ [el-ġârib] (râ’nın kesriyle) Hörgüç ile boynun ara yeri. Ve “حَبْلُكِ عَلَى غَارِبِكِ” dedikleri bundandır, istediğin yere git demek mahallinde. Ve bunun aslı budur ki nâka kaçan başında yular var iken otlasa yuları غَارِبٌ [ġârib]i üzere bırakırlar, zîrâ yuları gördükçe otladığı nesneden hazz almaz.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı