Kamus-ı Muhit - الماء maddesi

اَلْمَاءُ [el-mâ΄] (hemze ile حَالٌ [ḩâl] vezninde) ve

اَلْمَاهُ [el-mâh] (جَاهٌ [câh] vezninde) ve

اَلْمَاءَةُ [el-mâ΄et] (حَالَةٌ [ḩâlet] vezninde ki vâhididir) Suya denir, âb maʹnâsına. Ve مَاءٌ [mâ΄] kelimesinin hemzesi hâ’dan münkalibedir. Ve baʹzı ʹArabdan إِسْقِنِي مَا ʹunvânında ki kasr iledir, mesmûʹ oldu; cemʹi killeti أَمْوَاهٌ [emvâh] ve cemʹ-i kesreti مِيَاهٌ [miyâh] gelir. Ve musaggarında مُوَيْهٌ [muveyh] denir ve مُوَيْهَةٌ [muveyhet] denir ki مَاءَةٌ [mâ΄et] musaggarıdır.

Vankulu Lugatı - الماء maddesi

اَلْمَاءُ [el-mâ΄] (ʹalâ-vezni اَلْحَال [el-ḩâl]) Savâb maʹnâsına, âhirinde olan hemze hâ’dan mübeddeldir, aslı مَوَهٌ [meveh]tir, fethateynle, zîrâ cemʹ-i kılletinde اَلْأَمْوَاهُ [el-emvâh] derler hemzenin fethiyle ve cemʹ-i kesretinde اَلْمِيَاهُ [el-miyâh] derler mîm’in kesriyle, mislu: جَمَل [cemel] ve جِمَال [cimâl]. Ve bundan zâ΄il olan hâ’dır, zîrâ tasgîrinde اَلْمُوَيْه [el-muveyh] dersin mîm’in zammı ve vâv’ın fethiyle. Bu zikr olunan Cevherî takrîridir, lâkin hafî değildir ki eger hâ’nın zâ΄il olmasından murâd sâkıt olmak ise o kelâma muhâlif olur, zîrâ o kelâmında hâ hemzeye tebdîl olunmuştur demiştir. Ve eger murâd sûretâ zâ΄il olup harf-i âhara mübeddel olmak ise مَاءٌ [mâ΄]ın tasgîri مُوَيْهٌ [muveyh] gelmesi delîl-i evvelin zımnında derc olunup مَاءٌ [mâ΄]ın aslı مَوْهٌ tir, zîrâ cemʹi أَمْوَاهٌ [emvâh] ve tasgîri مُوَيْهٌ [muveyh]tir demek gerek idi.