Kamus-ı Muhit - المل maddesi

اَلْمَلُّ [el-mell] (mîm’in fethiyle) Yay ve ok makûlesini doğrultmak için âteşe tutmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَلَّ الْقَوْسَ أَوِ السَّهْمَ بِالنَّارِ مَلًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا عَالَجَهُ بِهَا Ve bir nesneyi âteş koruna gömmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَلَّ الشَّيْءَ فِي الْجَمْرِ إِذَا أَدْخَلَهُ فِيهِ Ve sürʹatle yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: مَلَّ فِي الْمَشْيِ إِذَا أَسْرَعَ Ve sevbi çatıp ilmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَلَّ الثَّوْبَ إِذَا خَاطَهُ يَعْنِي بِالْمُلَّةِ Ve ekmeği yâ eti küle gömüp pişirmek maʹnâsınadır ki külbastı ve poğaça yapmak taʹbîr olunur; yukâlu: مَلَّ الْخُبْزَ أَوِ اللَّحْمَ إِذَا أَدْخَلَهُ فِي الْمَلَّةِ Ve bir adamın sefer ve gurbeti uzamak maʹnâsınadır, yukâlu: مَلَّ عَلَيْهِ السَّفَرُ إِذَا طَالَ Ve arka ağrısına uğramak maʹnâsınadır; tekûlu: مَلِلْتُ وَمَلَلْتُ مَلًّا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْأَوَّلِ إِذَا أَصَابَكَ الْمُلَالُ Ve hummâ sıkletinden terlemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَلَّ الْمَحْمُومُ إِذَا أَخَذَهُ الْمُلَالُ Ve marazdan yâ gam ve tasadan bî-karâr olup beri öte dönmek maʹnâsınadır; tekûlu: مَلِلْتُ إِذَا تَقَلَّبْتَ مَرَضًا أَوْ غَمًّا Ve bir nesneyi bî-karâr edip beri çevirip döndürmek maʹnâsınadır; tekûlu: مَلَلْتُهُ مَلًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا قَلَبْتَهُ

Vankulu Lugatı - المل maddesi

اَلْمَلُّ [el-mell] (mîm’in fethi ve lâm’ın teşdîdiyle) Kasâvetli olan kimse. Ve

مَلٌّ [mell] Sevbi ibtidâ çıtmağa dahi derler; yukâlu: مَلَلْتُ الثَّوْبَ أَمُلُّ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خِطْتَهُ الْخِيَاطَةَ الْأُولَى قَبْلَ الْكَفِّ Ve كَفٌّ [keff] dikişin kenârın berkitmeğe derler; nitekim gömlek dikmede müşâheddir. Ve

مَلٌّ [mell] Ekmeği yâhûd eti pişirmek için küle gömmeğe dahi derler; yukâlu: مَلَلْتُ الْخُبْزَةَ مَلًّا Ve

مَلٌّ [mell] Sürʹatle geçip gitmeğe dahi derler; yukâlu: مَلَّ فُلَانٌ يَمَلُّ إِذَا مَرَّ مَرًّا سَرِيعًا