اَلْمَلُولُ [el-melûl] ve
اَلْمَلُولَةُ [el-melûlet] (صَبُورٌ [ṡabûr] ve صَبُورَةٌ [ṡabûret] vezninde) ve
اَلْمَالُولَةُ [el-mâlûlet] (فَاعُولَةٌ [fâʹûlet] vezninde) ve
اَلْمَلَّالَةُ [el-mellâlet] (شَدَّادَةٌ [şeddâdet] vezninde) Vasflardır, melâletli usanık adama denir; mü΄ennesinde dahi مَلُولٌ [melûl] ve مَلُولَةٌ [melûlet] denir; yukâlu: هُوَ مَلُولٌ وَمَلُولَةٌ وَمَالُولَةٌ وَمَلَالَةٌ وَذُو مَلَّةٍ وَهِيَ مَلُولٌ وَمَلُولَةٌ Şârih der ki evvelki مَلُولَةٌ [melûlet]te tâ΄ mübâlaga içindir. Ve مَالُولَةٌ [mâlûlet] تَامُورَةٌ [tâmûret] vezninde mübâlagadır. Ve ذُو مَلَّةٍ [žû mellet] bunların fâʹil maʹnâsına olduklarına işârettir.
اَلْمَلُولُ [el-melûl] (mîm’in fethi ve lâm’ın zammı ve meddiyle) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı