اَلْيَعْفُورُ [el-yaʹfûr] (yâ-yı tahtiyyenin fethiyle) Şol âhûya denir ki tüyü toprak renginde ola ki boz olur, ʹalâ-kavlin ʹâmmdır, mutlakan âhûya denir; yâ’nın zammıyla da câ΄izdir. Ve âhû yavrusuna denir, خِشْفٌ [ḣişf] gibi. Ve gecenin eczâsından bir cüz΄e denir, hums ve süds gibi; yukâlu: جَاءَ وَقَدْ مَضَى يَعْفُورٌ مِنَ اللَّيْلِ أَيْ جُزْءٌ مِنْ أَجْزَاءِهِ Ve
يَعْفُورُ [yaʹfûr] Tavîle-i celîle-i nebeviyye ʹaleyhi efdalu’t-tahiyye devâbbından bir hımârın adıdır. Şârih der ki Ḣayber vakʹasında dest-res olunmuştu ve âhû levninde idi; Hazret-i ʹUzeyr’in merkeb-i hâssları olan hımârın âhir-i zürriyyeti idi. Vefât-ı Hazret-i Muṡṯafavî hengâmında hüzn ve endûhtan kendisi bir kuyuya ilkâ ve onda fevt oldu, rahmetullâhi ʹaleynâ. İntehâ. ʹAlâ-kavlin onun ismi عُفَيْرٌ [ʹUfeyr]dir, زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde.
اَلْيَعْفُورُ [el-yaʹfûr] (yâ’nın fethi ve ʹayn’ın sükûnu ve fâ’nın zammıyla ve meddiyle) Şol âhû yavrusudur ki henüz kuvvet bulmuş ola. Ve bakar-ı vahşî veledine dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı