اَلْبَقَّةُ [el-baḵḵat] (bâ’nın fethi ve ḵâf’ın teşdîdiyle) Sivrisineğe denir, بَعُوضَةٌ [beʹûḋat] maʹnâsına. Sâ΄ir ümmehâtta büyüğüne tahsîs olunmuştur. Ve yassıca cüsseli, kırmızı ve ziyâdesiyle bed-bûy bir böcek adıdır ki tahta biti dedikleri kâfir olacaktır; tekûlu: أَقْلَقَتْنِي الْبَقَّةُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ أَيِ الْبَعُوضَةُ وَكَذَا دُوَيْبَّةٌ مُفَرْطَحَةٌ حَمْرَاءُ مُنْتِنَةٌ Bunun bir nevʹi dahi vardır ki hasırlarda tekevvün eder, hasır biti taʹbîr olunur. Ve Ḩîre’de yâhûd Hît kurbünde bir mevziʹ adıdır. Ve evlâdı çok ʹavrete بَقَّةٌ [baḵḵat] ıtlâk olunur. Ve
بَقَّةُ [Baḵḵat] Bir ʹavretin ismidir.
اَلْبَقُّ [el-baḵḵ] (bâ’nın fethi ile) Cemʹi, sinekler maʹnâsına. Ve
بَقَّةُ [Baḵḵat] Ḩîre’ye karîb bir mevziʹin ismidir. Ve
بَقٌّ [baḵḵ] Söz çok olmak. Ve evlâd çok olmak maʹnâsına da gelir; yukâlu: بَقَّتِ الْمَرْأَةُ إِذَا كَثُرَ وَلَدُهَا Ve gök yağmuru muhkem yağdırmağa da derler: بَقَّتِ السَّمَاءُ إِذَا جَاءَتْ بِمَطَرٍ شَدِيدٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı