اَلْبَطُّ [el-baṯṯ] (bâ’nın fethi ve ṯâ’nın teşdîdiyle) Yarayı ve çıbanı yarıp deşmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَطَّ الْجُرْحَ بَطًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا شَقَّهُ Ve keseyi yarmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: بَطَّ الصُّرَّةَ إِذَا شَقَّهَا Ve
بَطٌّ [baṯṯ] إِوَزٌّ [ivezz] ismidir ki ördeğe denir. Mü΄ellif إِوَزٌّ [ivezz]i dahi بَطٌّ [baṯṯ] ile tefsîr eylemişti. Meşhûru إِوَزٌّ [ivezz] ördeğe ve بَطٌّ [baṯṯ] kaza denir ki bat-ı Fârisî muʹarrebidir. Müfredi بَطَّةٌ [baṯṯat]tır. Ve
بَطٌّ [Baṯṯ] Daḵûḵâ tarîkinde bir karye ismidir; muhaddisînden Ebu’l-Fetḩ el-Baṯṯî o karyeye mensûb bir adama müntesib olmakla bi’z-zât nisbet ile müteʹâref olmuştur.
اَلْبَطُّ [el-baṯṯ] (bâ’nın fethi ve ṯâ’nın teşdîdiyle) Çıbanı yarmak, cirâhati çıksın diye; yukâlu: بَطَطْتُ الْقَرْحَةَ إِذَا شَقَقْتَهَا Ve
بَطٌّ [baṯṯ] Kaz ve ördek maʹnâsına da gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı