اَلْمَرْيَمُ [el-meryem] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Şol hatuna denir ki ʹafîfe ve pâk-dâmen olarak ricâl kısmıyla sohbet ve lakırdı eylemekten hoşlanır ola; yukâlu: هِيَ مَرْيَمُ إِذَا كَانَتْ تُحِبُّ حَدِيثَ الرِّجَالِ وَلَا تَفْجُرُ Ve
مَرْيَمُ [Meryem] Bir hatun ismidir, yaʹnî ism-i Bint ʹİmrân’dır ki vâlide-i Hazret-i ʹÎsâ’dır, ʹaleyhime’s-selâm. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre مَرْيَمُ [Meryem] ism-i aʹcemîdir, ʹucme ve ʹalemiyyet ʹilletleriyle gayr-i munsarıftır ve lafz-ı ʹİbrânîdir, خَادِمَةُ اللهِ[ḣâdimetullâh] maʹnâsına yâhûd أَمَةُ اللهِ[emetullâh] maʹnâsınadır yâhûd مُحَرَّرَةٌ [muḩarreret] maʹnâsınadır. Ve ʹinde’l-baʹz ʹArabîdir.
مَرْيَمُ [Meryem] (mîm’in ve yâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) رَامَ يَرِيمُ den مَفْعَلٌ [mefʹal] sîgası üzere olur. Cevherî’nin kelâmından fehm olunan budur ki مَرْيَمٌ [meryem] ırak olmak ve ʹuzlet etmek maʹnâsından ola. Ve Ḵâmûs’ta مَرْيَمُ [meryem] ona derler ki ricâlle söyleşmeği seve ve lâkin fücûr etmeye demiş. Ve tefâsîrde مَرْيَمُ [Meryem] lügat-i ʹİbrî’dir hâdime ve ʹâbide maʹnâsınadır demiş, asahh dahi budur demişlerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı