اَلرِّفْقُ [er-rifḵ] (râ’nın kesriyle) Kendisiyle istiʹâne olunan şey΄e denir; yukâlu: هُوَ رِفْقٌ لَهُ أَيْ مَا اسْتُعِينَ بِهِ Ve lutf ve sühûlet ve mülâyemet maʹnâsınadır ki ʹunf ve şiddet mukâbilidir; yukâlu: فِيهِ رِفْقٌ أَيْ لَطِيفٌ لَيْسَ فِيهِ عُنْفٌ Ve
رِفْقٌ [rifḵ] (râ’nın kesriyle) ve
مَرْفِقٌ [merfiḵ] (مَجْلِسٌ [meclis] vezninde) ve
مَرْفَقٌ [merfaḵ] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) ve
مِرْفَقٌ [mirfaḵ] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Masdarlardır, Bir işin kolay tarafını bilmekle lutf ve sühûletle tutmak ve bir adama sühûletle muʹâmele eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَقَ بِهِ وَعَلَيْهِ وَرَفِقَ وَرَفُقَ رِفْقًا وَمَرْفِقًا وَمَرْفَقًا وَمِرْفَقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ وَالْخَامِسِ إِذَا لَطُفَ وَلَمْ يَعْنُفْ Şârihin beyânına göre مِنْبَرٌ [minber] vezninde masdar şâzdır. Ve
رِفْقٌ [rifḵ] Bir kimseye nefʹ vermek ve fâ΄idelendirmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَقَ فُلاَنًا إِذَا نَفَعَهُ Ve dirseğe vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَقَهُ إِذَا ضَرَبَ مِرْفَقَهُ Ve deve kaçıp gitmemek için kolunu bağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَقَ النَّاقَةَ إِذَا شَدَّ عَضُدَهَا إِذَا خِيفَ أَنْ تَنْزِعَ إِلَى وَطَنِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı