اَلْمِرْقَالُ [el-mirḵâl] ve
اَلْمُرْقِلُ [el-murḵil] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) ve
اَلْمُرْقِلَةُ [el-murḵilet] (مُحْسِنَةٌ [muḩsinet] vezninde) Cüst ve revende nâkaya denir; yukâlu: نَاقَةٌ مِرْقَالٌ وَمُرْقِلٌ وَمُرْقِلَةٌ أَيْ مُسْرِعَةٌ Ve
مِرْقَالٌ [Mirḵâl] Hâşim b. ʹUtbe’nin ki ashâbdandır, lakabıdır, Ṡiffîn melhamesinde ʹAlî b. Ebî Ṯâlib kerremallâhu vechehu kendisine bir ʹalem vermekle hâmil olarak sürʹat eylediği için telkîb olundu. Ve Ebu’l-Mirḵâl, Zefeyân ile mülakkab kimsenin künyesidir, ismi ʹAṯâ΄ b. Esîd idi, Benî ʹUvâfe’den idi.
اَلْمِرْقَالُ [el-mirḵâl] (mîm’in kesri ve râ’nın sükûnuyla) Ziyâde yelici olan nâka; yukâlu: نَاقَةٌ مِرْقَالٌ إِذَا كَانَتْ كَثِيرَةَ الْأَرْقَالِ Ve
مِرْقَالٌ [Mirḵâl] Hâşim b. ʹUtbe ez-Zuhrî’nin lakabıdır, zîrâ Emîrü’l-mü΄minîn ʹAlî radıyallâhu ʹanhu ona Ṡiffîn gününde bir davar vermişti ki onu yeldirmeden hâlî değil idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı