اَلْمُوسَى [el-mûsâ] (mîmin zammı ve elifin kasrıyla) Usturaya denir ki onunla baş tırâş olunur; yukâlu: أَوْسَى رَأْسَهُ بِالْمُوسَى وَهُوَ مَا يُحْلَقُ بِهِ Bunun vezni İmâm Ferrâ΄ kavlince فُعْلَى [fuʹlâ]dır. Şârih der ki İmâm Ferrâ’ya göre mîm’i asliyye olup ve mü΄ennes olur, tafsîli “م،و،س” mâddesinde mürûr eyledi. Ve
مُوسَى [Mûsâ] Benî Rebîʹa yurdunda bir hafr ismidir. Ve
مُوسَى الْقَوْنَسِ [mûsa’l-ḵavnes] Cenkte başa giyilen tolganın kenârına denir ki ustura gibi keskin olur.
مُوسَى [Mûsâ] (mîm’in zammı ve sîn’in fethiyle) Bir recülün ismidir. Kisâ΄î eyitti: Mîm nefs-i kelimedendir, âhirinde elif zâ΄iddir, pes مُوسَى [mûsâ] فُعْلَى [fuʹlâ] vezni üzeredir. Ve Ebû ʹAmr b. el-ʹAlâ eyitti: Mîm zâ΄îddir مُفْعَلٌ [mufʹal] vezni üzeredir, Yezîdî rivâyeti üzere. Bunun beyânı bâb-ı muʹtellde gelir inşâ΄allâhu taʹâlâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı