اَلْمَوْقِفُ [el-mevḵif] (مَجْلِسٌ [meclis] vezninde) İsm-i mekândır, mahall-i vukûf maʹnâsına; yukâlu: هَذَا مَوْقِفٌ مِنْ مَوَاقِفِهِ أَيْ مَحَلُّ وُقُوفِهِ Ve
مَوْقِفٌ [Mevḵif] Mıṡır’da bir mahalle adıdır. Ve
مَوْقِفُ الْفَرَسِ [mevḵifu’l-feres] Atın böğürlerinde olan iki çökük yerlere denir ki boş böğürleri olacaktır, ʹalâ-kavlin böğürde böbreğin başı üzere gelen çukurcağıza denir; iki tarafında olana مَوْقِفَانِ [mevḵifân] derler. Ve
مَوْقِفَانِ [mevḵifân] Nisvânın yüzüne ve eline, ʹalâ-kavlin gözüne ve ellerine ve sâ΄ir izhârı lâzım olan aʹzâsına ıtlâk olunur; yukâlu: إِمْرَأَةٌ حَسَنَةُ الْمَوْقِفَيْنِ أَيِ الْوَجْهِ وَالْقَدَمِ أَوِ الْعَيْنَيْنِ وَالْيَدَيْنِ وَمَا لاَ بُدَّ لَهَا مِنْ إِظْهَارِهِ Ve makʹadda pöç kemiği ihâta eylemiş iki damara ıtlâk olunur ki çekilip büzüldükte sâhibi kötürüm olur ve kesildikte helâk olur.
اَلْمَوْقِفَانِ [el-mevḵifân] (mîm’in fethi ve ḵâf’ın kesriyle) İki boş böğür, tehî-gâh maʹnâsına. Ve
مَوْقِفَانِ [mevḵifân] Aʹzâdan ʹavretin yüzü ve eli maʹnâsına da gelir; yukâlu li’l-mer΄eti: إِنَّهَا لَحَسَنَةُ الْمَوْقِفَيْنِ وَهُمَا الْوَجْهُ وَالْقَدَمُ عَلَى رِوَايَةِ يَعْقُوبَ Ve baʹzılar eyitti: ʹAvretin مَوْقِفٌ [mevḵif]i gözleri ve elleri ve sâir izhârı lâzım olan aʹzâsıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı