أَخْوَلَ أَخْوَلَ [aḣvel aḣvel] (hemzenin ve vâv’ın fethi ve âhirlerin feth üzere binâlarıyla) İki ismdir, ism-i vâhid hükmünde kılınmıştır, perâkende ve müteferrik maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: ذَهَبُوا أَخْوَلَ أَخْوَلَ أَيْ مُتَفَرِّقِينَ Esâs’ta mersûm olduğu üzere جَاءَ الْأَوَّلَ فَالْأَوَّلَ ثُمَّ تَفَرَّقُوا أَخْوَلَ أَخْوَلَ derler, مُنْتَشِرِينَ وَمُتَفَرِّقِينَ maʹnâsına. Ve bu خَوْلٌ [ḣavl] kelimesinden ki mâlı hüsn-i riʹâyet eylemek maʹnâsınadır, me΄hûzdur, çobanların her biri sürülerini alıp otlaklara dağılıp ve herkes sürüsü için otlağın güzîdesine ibtidâr ve aʹlâ çayırlarıyla davarlarını raʹy ve tîmâr eyledikleri hâlde yekdîgere nefâsetle أَنَا أَخْوَلُ مِنَ الْآخَرِ Yaʹnî benim riʹyet ve taʹahhüdüm ondan efdal ve bihterdir dirler idi, baʹdehu bi’l-mülâbese mutlakan müteferrik ve perâkende olan nesnede istiʹmâl olundu.
أَخْوَلَ أَخْوَلَ [aḣvele aḣvele] (hemzenin ve vâv’ın fethiyle ve âhirlerinin fethi üzere binâsıyla) İki ismdir ki bir ism hükmünde kılınmıştır, müteferrik maʹnâsına; yukâlu: تَطَايَرَ الشَّرَرُ أَخْوَلَ أَخْوَلَ أَيْ مُتَفَرِّقًا Ve o şol şererdir ki kızmış demirden dağılır, çekiçle vurdukları hînde; ve yukâlu: ذَهَبَ الْقَوْمُ أَخْوَلَ أَخْوَلَ إِذَا تَفَرَّقُوا شَتَّى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı