Vankulu Lugatı - إرباع maddesi

اَلْإِرْبَاعُ [el-irbâʹ] (hemzenin kesriyle) Koyun dördüncü yaşa girse ve sığır ve bütün tırnaklı hayvân beşinci yaşa girse. Ve deve kısmı yedinci yaşa girse أَرْبَعَ يُرْبِعُ إِرْبَاعًا derler, mukaddemâ zikr olunan maʹnâdan me΄hûzdur. Ve sıfatında هُوَ فَرَسٌ رَبَاعٌ وَهِيَ فَرَسٌ رَبَاعِيَةٌ derler Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Deveyi vakt-i rebîʹde otlatmağa dahi derler; yukâlu: أَرْبَعَ فُلَانٌ إِبِلَهُ بِمَكَانِ كَذَا إِذَا أَرْعَاهَا فِي الرَّبِيعِ Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Bir kimsenin devesi dört günde bir suya gelmeğe dahi derler; yukâlu: أَرْبَعَ الرَّجُلُ إِذَا وَرَدَتْ إِبِلُهُ رِبْعًا Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Tâzelikte veledi hâsıl olmağa dahi derler; yukâlu: أَرْبَعَ الرَّجُلُ إِذَا وَلَدَ لَهُ فِي الشَّبِيبَةِ Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Kavm dört nefer olmağa dahi derler; yukâlu: أَرْبَعَ الْقَوْمُ إِذَا صَارُوا أَرْبَعَةً Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Vakt-i rebîʹa dâhil olmağa dahi derler; yukâlu: أَرْبَعُوا إِذَا دَخَلُوا فِي الرَّبِيعِ Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Yaz menzilinde ikâmet edip otlak talebinden müstagnî olmağa dahi derler; yukâlu: أَرْبَعُوا إِذَا أَقَامُوا فِي الْمَرْبَعِ عَنِ الْإِرْتِيَادِ وَالنُّجْعَةِ أَيْ عَنْ طَلَبِ الْكَلَإِ Ve

إِرْبَاعٌ [irbâʹ] Hummâ-yı رِبْعٌ [ribʹ] tutmağa dahi derler; yukâlu: أَرْبَعَتْ عَلَيْهِ الْحُمَّى وَهُوَ لُغَةٌ فِي رَبَعَتْ Ve gâh olur أُرْبِعَ dahi derler binâ-i mechûl üzere ki bu رُبِعَ فَهُوَ مَرْبُوعٌ dediklerinde lügattır. Ve fi’l-hadîsi: “أَغِبُّوا فِي عِيَادَةِ الْمَرِيضِ وَأَرْبَعُوا إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَغلُوبًا” Ve أَرْبِعُوا lafzının maʹnâsı “İki gün ʹiyâdeti terk edip üçüncü gün ʹiyâdete ʹavdet edin” demek olur.