اَلْإِرْهَانُ [el-irhân] (hemzenin kesriyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: رَهَنْتُ الشَّيْءَ عِنْدَ فُلَانٍ أَرْهَنُهُ وَرَهَنْتُهُ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَأَرْهَنْتُهُ الشَّيْءَ Ve Aṡmaʹî أَرْهَنْتُهُ الشَّيْءَ istiʹmâlin câ΄iz görmeyip رَهَنْتُهُ gerektir demiştir. Ve
رَهْنٌ [rehn] Bir nesne dâ΄im ve sâbit olmağa dahi derler; yukâlu: رَهَنَ الشَّيْءُ إِذَا دَامَ وَثَبَتَ Ve
إِرْهَانٌ [irhân] Bir nesneyi bahâlı kılmağa dahi derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ الشَّيْءَ إِذَا غَالَيْتَ فِيهَا Ve bu Ebû Zeyd rivâyetidir. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: إِرْهَانٌ [irhân] bir nesneyi selef vermeğe derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ بِمَعْنَى أَسْلَفْتُ Ve
إِرْهَانٌ [irhân] Bir nesneyi ödül komağa dahi derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ بِهِ وَلَدِي إِرْهَانًا أَيْ أَخْطَرْتُهُمْ بِهِ خَطَرًا Yaʹnî “Veledimi ödül kodum.” Ve وَلَدٌ [veled] müfred ve cemʹe sâlih olur. Ve
إِرْهَانٌ [irhân] Bir nesneyi dâ΄im kılmağa dahi derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ لَهُمُ الطَّعَامَ وَالشَّرَابَ إِذَا أَدَمْتَهُ لَهُمْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı