اَلْخِسَّةُ [el-ḣisset] (ḣâ’nın kesriyle) ve
اَلْخَسَاسَةُ [el-ḣasâset] (ḣâ’nın fethiyle) Dûn ve hasîs olmak maʹnâsınadır; tekûlu: خَسِسْتَ يَا فُلاَنُ خِسَّةً وَخَسَاسَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ كُنْتَ فِي نَفْسِكَ خَسِيسًا
اَلْخَسَاسَةُ [el-ḣasâset] (ḣâ’nın fethiyle) Hasîs olmak; yukâlu: خَسِسْتَ بَعْدِي مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ خِسَّةً وَخَسَاسَةً إِذَا كَانَ فِي نَفْسِهِ خَسِيسًا Ve nüsah-ı Cevherî’de olan بَعْدِي kelimesi gâlibâ خِسَّةٌ [ḣisset]-i ʹârızada istiʹmâl olunması câ΄iz olduğuna işâret olur, خِسَّةٌ [ḣisset]-i asliyyede olunduğu gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı