اَلتُّدْعَةُ [et-tudʹat] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) ve
اَلتُّدَعَةُ [et-tudeʹat] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve
اَلتَّدَاعَةُ [et-tedâʹat] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) ve
اَلدَّعَةُ [ed-deʹat] (dâl’ın fethiyle) Emr-i maʹâşta olan bolluğa ve huzûr ve râhat ve refâhiyete denir; yukâlu: هُوَ فِي تُدْعَةٍ وَتُدَعَةٍ وَتَدَاعَةٍ وَدَعَةٍ أَيْ خَفْضٍ وَسَعَةٍ فِي الْعَيْشِ
اَلدَّعَةُ [ed-deʹat] (dâl’ın fethiyle) Huzûr ve safâ üzere olmak. Âhirinde olan hâ-i te΄nîs vâv’dan ʹıvazdır; tekûlu minhu: وَدُعَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı