اَلدَّعْجَاءُ [ed-daʹcâ΄] (dâl’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Cünûn maʹnâsınadır. Şârihin beyânına göre faʹlâ΄ vezninde masdardır, niteki baʹzılar نَعْمَاءُ [naʹmâ΄] kelimesinin masdariyyetine zâhib oldular. ʹAn-karîb مَدْعُوجٌ [medʹûc] mecnûn maʹnâsına olmak bunu mü΄eyyiddir. Ve
دَعْجَاءُ [daʹcâ΄] Vasf olur, leyle-i مَحَاقٌ [maḩâḵ]ın evvel gecesine ıtlâk olunur ki ayın yirmi sekizinci gecesidir, şiddet-i sevâda başladığı gecedir, دَهْمَاءُ [dehmâ΄] dahi derler; yirmi dokuzuncuya سِرَارٌ [sirâr] âhir-i leyâla فَلْتَةٌ [feltet] derler.
اَلدَّعْجَاءُ [ed-daʹcâ΄] (dâl’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnu ve elifin meddiyle) Ziyâde kara olup vâsiʹ olan göz; yukâlu: عَيْنٌ دَعْجَاءُ Ve مِحَاقٌ [miḩâḵ] gecelerinin evveline دَعْجَاءُ [daʹcâ΄] derler ki yirmi sekizinci gecedir. İkincisine سِرَارٌ [sirâr] derler, sîn’in kesriyle. Üçüncüsüne قَلْتَةٌ [ḵaltet] derler ḵâf’ın fethiyle ve tâ-i müsennât ile ki otuzuncu gecedir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı