اَلشَّبْعَانُ [eş-şebʹân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Karnı tok şahsa denir; mü΄ennesinde شَبْعَى [şebʹâ] ve شَبْعَانَةٌ [şebʹânet] denir; yukâlu: رَجُلٌ شَبْعَانُ وَامْرَأَةٌ شَبْعَى وَشبْعَانَةٌ Ve
شَبْعَانُ [Şebʹân] Baḩreyn türâbında bir cebel adıdır. Ve Medîne kazâsında bir kule ismidir.
اَلشَّبْعَانُ [eş-şebʹân] (şîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Doyan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı